11 apr Mijn eigen drempel overstappen
Elk jaar doe ik minstens 1 fotoshoot bij een collega fotograaf. Om te ervaren wat jij ervaart, maar ook om zelf te bestaan in foto’s. Dit is elke keer echt een cadeau aan mezelf, want ik vind het super leuk om op de foto te gaan. 🙂
Het is inmiddels bijna 6 jaar geleden dat ik een boudoir fotoshoot bij een andere fotograaf heb gedaan. Omdat ik inmiddels een aantal jaren ouder ben geworden en mijn lichaam is veranderd, liep ik al een tijdje met het idee om opnieuw een boudoir fotoshoot te doen. Alleen vond ik het heel lastig bij wie ik dat zou gaan doen. Stiekem wilde ik dit heel graag door Kara Marie laten doen. Maar aangezien ze in Austin, Texas is gevestigd, dit niet zomaar naast de deur is en daar best wel wat bij komt kijken, had ik in eerste instantie besloten dat ik dit mezelf cadeau zou doen als Blik en Bloos 10 jaar bestaat.
Fotoshoot in Milaan
EN TOEN…. was daar ineens een enorme kans! Want afgelopen oktober kondigde Kara aan dat ze komende juni naar Milaan komt en daar een aantal boudoir fotoshoots gaat doen! Die kans wilde ik niet laten liggen.
Ik trok de stoute schoenen aan en nam contact op, in de hoop dat er nog een plekje was. En zodra de verlossende woorden kwamen dat ik 1 van de vrouwen was die ze zou gaan fotograferen, was ik in alle staten! Kara is echt zo’n toffe vrouw en maakt zulke mooie foto’s!! Ik kijk dus al sinds oktober uit naar dit mooie cadeau aan mezelf. Yay!
Alleen… door de corona crisis staat dit hele avontuur op losse schroeven. 1 mei is de datum waarop we gaan kijken of we het door laten gaan of niet, al ben ik bang voor het 2e…
Mijn hart hoopt dat de fotoshoot alsnog door gaat, al zegt mijn hoofd dat dit waarschijnlijk niet het geval zal zijn. Maar speculeren helpt helemaal niets, dus we wachten de ontwikkelingen af.
Zelfportretten
Omdat dit allemaal zo op losse schroeven staat en ik het echt mis om creatief bezig te zijn in mijn studio, heb ik vorige week zelfportretten gemaakt.
Ik werd er helemaal blij van! Weer een middagje bezig zijn met styling, poseren en uiteraard fotograferen. Laflaflaf!!!
Het leukste vond ik het vrij bewegen voor de camera en het vrij door de studio bewegen in lingerie of met alleen een sjaal/kimono. Zoals de foto’s waarbij je mijn rug ziet, daar heb ik echt staan dansen voor de camera, net als de foto’s met mijn zelfgemaakte kimono (waar ik nog steeds HEUL blij mee ben) waar m’n haren door de lucht vliegen. Ik had daarbij de hele tijd een grote glimlach op mijn gezicht omdat ik mij bewust was van het feit dat ik er echt lol in had. 🙂
Maar ook het ‘even verstand op 0’, creatief bezig zijn en toffe styling bij de foto’s bedenken vond ik echt een feestje. Ik heb mijn sieraden collectie erbij gepakt en gezocht wat er mooi was bij de barok gebloemde coltrui. Uiteindelijk kwam ik uit op 4 verschillende oorbellen, waar je er grappig genoeg maar 2 terug ziet in de foto’s, hahaha. Vooraf had ik niet bedacht om mijn handgemaakte kimono te gebruiken, maar toen ik die op mijn paspop zag, wist ik meteen dat ik daarin zelf ook op de foto wilde.
Spannend om mijn eigen foto’s te delen, beetje gek als boudoir fotograaf?
Hieronder een aantal van de foto’s die ik gemaakt heb. Ergens vind ik het spannend om te delen. Beetje gek natuurlijk als boudoir fotograaf. Juist omdat ik andere vrouwen op deze manier fotografeer en het super tof vind om deze beelden dan te kunnen delen. Maar normaal gesproken deel ik beelden anoniem, zonder naam erbij. Nu geef ik mezelf letterlijk bloot en kan iedereen zien dat ik dit ben.
Maar… ik stap mijn eigen drempel over door deze foto’s. Een beetje extra zelfs… Ik bewerk en retoucheer altijd boudoir foto’s en let daarbij op dat het nooit ‘plastic fantastic’ wordt. Nu ben ik een extra stapje uit mijn eigen comfort zone gegaan, door alleen wat dingetjes weg te halen die er normaal niet zitten. Dus mijn blauwe plekken van het in de tuin werken heb ik wel weggehaald. Maar mijn denkrimpel op mijn gezicht, mijn bultje op mijn kin en mijn tijgerstrepen op mijn billen/heupen heb ik laten zitten, omdat deze er normaal gesproken ook altijd zijn. Ook het ‘vouwtje’ in m’n rug heb ik daar gelaten, omdat een lichaam nou eenmaal buigt en daar dan dubbel komt te zitten. 😉
Het allerleukste vind ik dat ik super trots ben op deze foto’s. Punt 1 omdat het me gewoon gelukt is om een gevarieerde reportage van mezelf te maken. En punt 2 omdat ik blij ben met mijn lichaam en dit ook terugzie in de foto’s. Yay!
Kijk met een lieve blik naar jezelf
Ik hoop je hiermee te inspireren om ook met een lieve blik naar jezelf te kijken. Want ik kan je verzekeren: dat voelt goed.
En in deze corona tijden een grote tip van mij: luister naar jezelf en doe wat je leuk vindt. Dit lukte mij in de eerste tijd na de lockdown niet echt. Maar sinds ik beter naar mezelf luister en het mezelf ook gun om dingen niet te moeten, zit ik veel beter in mijn vel en is deze shoot een resultaat hiervan.
Dus: wees lief voor je zelf, luister naar wat je wilt en stay safe!
Liefs,
Tamara
Drempel overstappen door foto’s
Heb jij hulp nodig bij het liever kunnen kijken naar jezelf en een drempel over te stappen door middel van boudoir foto’s? Ik vind niets mooier dan een vrouw te helpen om beter in haar vel te zitten en haar te laten zien dat ze fantastisch mooi is en haar te laten ervaren dat ze er mag zijn. Ben je nieuwsgierig geworden naar de mogelijkheden? Kijk dan op mijn boudoir pagina voor meer informatie of vraag mijn brochure aan.
Astrid Hol
Geplaatst op 14:48h, 15 aprilSuper mooie foto’s Tamara! Je mag met recht trots zijn op jezelf en op deze mooie foto’s! Goed gedaan. Dikke kus